Prolog

Siedzę na Łące i patrzę jak białe obłoczki chmur wolno suną się po niebie. Słońce zaczyna powoli schodzić z horyzontu, tworząc niesamowity krajobraz w pięknych kolorach. Wokół mnie otaczają zielona trawa i kwitnące kwiaty, różnego rodzaju, na wiosnę. Chłodny wiatr rozwiewa moją blond czuprynę, czuję lekkie łaskotanie na twarzy, jakby chciał mi dać przyjacielskiego buziaka. Oddychając świeżym powietrzem, odprężam się i wspominam moje dzieciństwo, czas kiedy beztrosko wiodłem szczęśliwe życie. Niczego nie brakowało naszej rodzinie, mieliśmy wystarczająco dużo jedzenia i wody, żeby wszystkich wykarmić i napoić. Zresztą, tak samo jest teraz. Mieszkamy w tej lepszej części dystryktu, gdzie mamy dość dobrą sytuację finansową. Prowadzimy piekarnię od lat, to jest nasz dochód na życie. Ten biznes przeszedł z rąk mojego dziadka do ojca, a teraz to ja mam ją odziedziczyć razem z dwoma braćmi. Codziennie, po powrocie ze szkoły, wchodzę do naszej kuchni, to tam mogę znaleźć choć odrobinę spokoju. W tym pomieszczeniu czuję się w pełni sobą, wdychając aromatyczny zapach chleba. Zostałem obdarzony utalentowanymi dłońmi, którymi starannie wyrabiam ciasto i zdobię ciasta pachnącym kremem. Towarzyszy mi mój śpiew i chociaż nie jestem najlepszym piosenkarzem to zawsze wnosi to miłą atmosferę podczas pracy. Czasami tracę zmysły przy tym i nim się ocknę, uświadamiam sobie, że właśnie nuciłem utwór, który w wykonaniu brązowowłosej dziewczyny brzmi o wiele lepiej. Do teraz pamiętam jej przepiękny głos, jej długie warkoczyki, sukienkę w kratkę, która lekko powiewała na wietrze, lśniące oczy, którymi obdarzyła mnie nieśmiałym spojrzeniem. Spojrzenie Katniss Everdeen zapamiętam na zawsze. 

************

Żeby to urozmaicić pozwoliłam sobie dodać dwóch braci do rodziny Peety :)